cewka z rdzeniem ferromagnetycznym, magnesującym się pod wpływem prądu elektr. przepływającego przez uzwojenie cewki. W e. na prąd stały stosuje się rdzenie monolityczne, a w e. na prąd zmienny - w formie pakietu blach wzajemnie odizolowanych (ze względu na prądy wirowe). Rozróżnia się: e. obojętne prądu stałego (strumień magnet. istnieje tylko wówczas, gdy przez cewkę przepływa prąd elektr.); e. spolaryzowane (niezależnie od strumienia magnet. powstającego pod wpływem przepływu prądu elektr. istnieje stały strumień magnet. wytwarzany przez magnes stały - te e. "rozróżniają" kierunek prądu zasilającego i dlatego stosowane są w przekaźnikach); e. prądu zmiennego (strumień magnet. zmienia się co do kierunku i wielkości, a w konsekwencji siła e. pulsuje od zera do maksimum z częstotliwością dwukrotnie większą od częstotliwości prądu zasilającego). Bardzo korzystne parametry mają e., których uzwojenie wykonane jest z materiałów nadprzewodzących; przewaga e. nad magnesami trwałymi polega na możliwości uzyskiwania znacznie silniejszego pola magnet., a także możliwości sterowania natężeniem tego pola za pomocą wartości natężenia prądu zasilającego.
- elektromagnes, zastosowanie elektromagnesu...
- elektromagnes, źródło pola magnetycznego...
- magnes nadprzewodnikowy, elektromagnes zrdzeniem...