widzenie przestrzenne
widzenie oglądanych obiektów dające w efekcie wrażenie ich przestrzenności (bryłowatości); w.s. związane jest z efektem stereoskopowym polegającym na nakładaniu się obrazów tego samego obiektu odbieranych lewym i prawym okiem (różniących się ze względu na oddalenie oczu od siebie, a tym samym widzenie przez jedno i drugie oko tego obiektu z różnych punktów przestrzeni), dzięki czemu powstaje w mózgu wrażenie przestrzenności umożliwiające ocenę odległości i ustawienia obiektów w przestrzeni.
WIDZENIE PRZESTRZENNE, ORTOPTYKA