grupa małych gorących (o temperaturach do 50 000 K) gwiazd, w których widmach występują szerokie linie emisyjne helu oraz węgla (typ WC) lub azotu (typ WN), otoczonych świecącymi obłokami materii wyrzucanej z prędkością ok. 2000 km/s; g.W.-R. są przypuszczalnie fazą przejściową ewolucji wielkich gwiazd, które straciły wodorową powłokę na drodze do stadium białego karła. Pierwsze trzy gwiazdy tego typu odkryli 1867 astronomowie franc. Charles J. Wolf i Georges A. Rayet.
- RAYET, Georges Antoine Pons...