określenie kilku eksperymentalnych metod nauczania w 1. poł. XX w. znoszących odrębność przedmiotów szkolnych oraz system podziału na klasy i jednostki lekcyjne; dziecko miało poznawać pewne sytuacje i zagadnienia w takiej postaci, w jakiej występowały one w rzeczywistości znanej mu z bezpośredniego doświadczenia; metody n.c. przewidywały dostosowanie nauczania do właściwości umysłu ucznia, ujmującego świat jako całość; n.c. stosuje się obecnie gł. w nauczaniu początkowym.
CAŁOŚCIOWE NAUCZANIE
Nauki społeczne i humanistyka