grupa języków w gałęzi kam-taj języków chińsko-tybetańskich; dzieli się na 3 podgrupy: centralnĄ z językami tŕy, nung, cao lan, thulao, pazi, tuzi, ša, (używane gł. w Wietnamie); północną m.in. z językami zhuang (Chiny), sek (Laos, Tajlandia), buyei, jai, baise, qui, chau, dioi, xilin, tushan (używane w ChRL i Wietnamie); południowo-zachodnią m.in. z językami ahom (wymarły w Indiach), szan (Myanmar, Tajlandia i Chiny), lü (pogranicze chińsko-birmańsko-laotańskie), laotański (Laos), tajski, czyli syjamski i yuan (Tajlandia), maw (Myanmar) oraz języki czarnych, białych i czerwonych Tajów w płn. Wietnamie i Laosie (nazwy gł. od kolorów strojów).
- TAJSKI JĘZYK, syjamski