Julia (ur. 1960)
polityk ukraiński, ekonomistka; początkowo pracownik nauk. uniw. w Dniepropietrowsku, w okresie pierestrojki zajęła się biznesem, zaczynając od wypożyczalni kaset wideo, a potem m.in. pośredniczyła w dostawach rzadkich metali do krajów Azji; po uzyskaniu przez Ukrainę niepodległości (1991) negocjowała kontrakty rządowe, pełniła też funkcję szefa Zjedn. Systemów Energetycznych Ukrainy, sprzedawała na Zachód gaz z rurociągów tranzytowych; zdaniem ros. prokuratury korumpowała urzędników (od 2000 ścigana ros. listem gończym, cofniętym w końcu 2005); od 1996 w parlamencie ukr., w 1999 poparła L. Kuczmę i została wicepremierem ds. energetyki w rządzie W. Juszczenki, w pocz. 2001 zdymisjonowana, przeszła do opozycji; inicjatorka kampanii "Ukraina bez Kuczmy"; świetna mówczyni, odegrała rolę motoru napędowego "pomarańczowej rewolucji"; od 2005 premier; w kilka miesięcy później (IX 2005) zdymisjonowana wraz z rządem wskutek konfliktu z W. Juszczenką; od XII 2007 znowu na czele rządu koalicyjnego z prezydencką Naszą Ukrainą (rozpad koalicji w październiku 2008). Po wyborze Janukowycza na prezydenta skazana na 7 lat więzienia i ponad 300 mln dolarów grzywny za podpisanie niekorzystnych dla kraju umów o dostawę gazu z rosyjskim Gazpromem. Wyrok uznano za próbę wyeliminowania jej z polityki i stał się on przyczyną odłożenia przez UE podpisania umowy stowarzyszeniowej z Ukrainą.