termiczna obróbka
zespół procesów technologicznych, w wyniku których osiągane są pożądane właściwości fiz., chem. i mech. metali lub stopów w stanie stałym, gł. przez doprowadzenie do zmian strukturalnych będących funkcją temp., czasu i środowiska obróbki; wyróżnia się: o.c. zwykłą, obejmującą operacje wyżarzania, hartowania, przesycania, odpuszczania i starzenia; obróbkę cieplno-chem., w skład której wchodzą: nasycanie dyfuzyjne niemetalami, nasycanie dyfuzyjne metalami, nasycanie dyfuzyjne wieloskładnikowe i usuwanie dyfuzyjne domieszek i zanieczyszczeń; obróbkę cieplno-magnetyczną, w ramach której procesy temperaturowe przebiegają w silnym polu magnetycznym oraz obróbkę cieplno-mechaniczną (wysokotemperaturową lub z przemianą izotermiczną), stanowiącą połączenie oddziaływania temperatury z odkształceniami plastycznymi. Na typowy proces obróbki cieplnej składają się gł. trzy podstawowe zabiegi: nagrzewanie, wygrzewanie i chłodzenie. O.c. stanowi bardzo istotną część współcz. technologii metali i ich stopów. O.c. metali znana była już w starożytności w Egipcie, Indiach, Chinach i Grecji; w średniowieczu dzięki o.c. wyrabiano m.in. stal damasceńską.
- ELEKTROEROZYJNA OBRÓBKA, zespół metod wchodzących...
- UTWARDZANIE CIEPLNE, proces technologiczny...
- STRUMIENIOWO-ŚCIERNA OBRÓBKA, rodzaj polegający...