(1905-97)
austriacki psycholog, psychiatra, psychoterapeuta i neurolog; prof. Uniw. Wiedeńskiego, Harvarda oraz w Dallas i San Diego; zał. poradni psychol. (i kilku filii) dla młodzieży w Wiedniu, zlikwidowanej 1938 po wkroczeniu Hitlera do Austrii; więzień obozów w Oświęcimiu i Dachau (swoje doświadczenia zawarł w książce Psycholog w obozie koncentracyjnym); twórca logoterapii; upowszechnił i zanalizował pojęcia "poczucia bezsensu", "egzystencjalnej pustki i frustracji"; m.in. prace Homo patiens, Pathologie des Zeitgeistes, Theorie und Therapie der Neurosen, Die Psychoterapie in der Praxis.