Postać wykreowana przez Philipa Rotha, jego alter ego.
Tak jak Roth, Zuckerman urodził się w 1933 roku w Newark, stan New Jersey, a potem zamieszkał w nieodległym Nowym Jorku. Jest pisarzem i ma na swoim koncie kontrowersyjną powieść Carnovsky, wydaną - tak jak Kompleks Portnoya Rotha - w 1969 roku. Został odsądzony od czci i wiary przez liderów żydowskiej społeczności w Ameryce za to, że stworzył prześmiewczy, urągający przyzwoitości i bazujący na stereotypach oraz uprzedzeniach obraz rodziny żydowskiej (to samo i z tych samych powodów spotkało Rotha).
Doświadcza wewnętrznego rozbicia, bo z jednej strony wykonuje gesty, które antagonizują Żydów, a z drugiej volens nolens pozostaje amerykańskim Żydem, świadomym determinującego wpływu grupy. Natan Zuckerman po raz pierwszy pojawia się w powieści Mój wiek męski, w której - co ciekawe - jest bohaterem opowiadań jeszcze innego pisarza żydowskiego wymyślonego przez Rotha - Petera Tarnopola. Jako "pełnoprawny" bohater, niekiedy także jako narrator, Natan występuje w ośmiu powieściach. Pierwsza z nich to Cień pisarza, portretująca dwudziestokilkuletniego Natana na progu kariery pisarskiej.
Otóż otrzymuje on zaproszenie od swojego literackiego mistrza, E.I. Lonoffa i spędza w jego domu w Nowej Anglii wieczór i noc. Jest to spotkanie o tyle brzemienne w konsekwencje, że skłania Natana do przemyślenia najistotniejszych zagadnień pisarstwa, między innymi tego, na czym polega autentyczność literatury. Zuckerman wyzwolony pokazuje bohatera w okresie, jaki nastąpił po oszałamiającym sukcesie Carnovsky’ego. Zuckerman wyzwolony to w gruncie rzeczy powieść o samotności pisarza; to samo można powiedzieć o Lekcji anatomii. Zuckermana atakuje nieznośny ból, którego przyczyn żaden lekarz nie jest w stanie zdiagnozować. Toteż bohater zaczyna snuć domysły, iż ból może być karą za jego pisarskie występki. Kolejna po- wieść cyklu, Praska orgia, przedstawia komiczne perypetie Natana w Pradze w czasach komunizmu.
Przeciwżycie to powieść o najbardziej pogmatwanej fabule: umiera brat Natana, Henry, po czym okazuje się, że Henry żyje, a w okolicznościach identycznych, jak te opisane, umarł Natan, Henry natomiast znalazł jego manuskrypt, który przytacza. Natan Zuckerman powraca w kolejnych trzech książkach Rotha: Amerykańskiej sielance, Wyszłam za komunistę i Ludzkiej skazie. W książkach tych sześćdziesięciokilkuletni i odczuwający przykre skutki starzenia się Zuckerman usuwa się na drugi plan i opowiada historie znanych sobie osób: właściciela fabryki rękawiczek w Newark, którego córka została terrorystką i zabiła człowieka, popularne- go autora audycji radiowych represjono- wanego przez komisję senatora McCar- thy’ego czy też profesora niewielkiego college’u, który jako dziarski siedem- dziesięciolatek po owdowieniu miał romans ze sprzątaczką.