(roln.) łąka lub pastwisko wysoko położone na stokach lub równinach ze spadem; gleby mineralne, uwilgotnienie zależne od wód opadowych; wyróżnia się G. WŁAŚCIWE, najwyżej wzniesione, śródleśne, śródpolne, śródłęgowe, najczęściej niedostatecznie nawilgotnione, o urozmaiconej roślinności; nadają się na pastwiska, a przy intensywnym nawożeniu na łąki kośne; G. PODMOKŁE, na płaskich wyniosłościach, w kotlinach, jesienią i wiosną zabagnione, roślinność niska, w kępach, o małej wartości pastewnej; G. POPŁAWNE, łagodnie nachylone, poniżej pól ornych, w dolinach rz., gęsta, urozmaicona roślinność o b. wysokiej wartości pastewnej, dają najwyższe z wszystkich g. plony siana.
(z ludowego określenia grond) nazwa lasu liściastego lub mieszanego z przewagą grabu lub dębu; w typologii biocenotycznej rozróżnia się: G. NISKI (wilgotny) na mokrych glebach gliniastych, gł. grab, dąb i świerk z domieszką jesionu, klonu, brzozy, lipy i in. oraz G. WYSOKI (świeży), na mniej wilgotnych glebach gliniasto-piaszczystych, z przewagą grabu nad dębem i świerkiem, domieszką klonu, lipy, osiki. Oba typy charakterystyczne dla Pojezierza Mazurskiego i Podlasia.
- grąd, las liściasty lub mieszany...
- grąd, las świeży.
- CZARKOWY GRĄD, wieś w , powiat szczycieński.(...)