Piotr (1487-1545)
biskup krakowski i płocki od 1538, arcybiskup gnieźnieński od 1541; stronnik i zausznik królowej Bony; administrator dóbr królewskich na Mazowszu; zwolennik pokoju z Turcją i współpracy z Francją, zwalczany przez Habsburgów; radykalny przeciwnik herezji, 1542 przeprowadził uchwałę w sprawie dochodzeń przeciw heretykom; reformator skarbu państwa i wojskowości; opiekun literatów i uczonych, zgromadził cenną bibliotekę; słynął z rozrzutnego trybu życia; pochowany w katedrze na .