święty (634-709)
urodził się w Northumbrii jako syn jednego z tamtejszych lokalnych władców; wykształcenie zdobył u mnichów z opactwa w Lindisfarne oraz w Rzymie. Po powrocie wstąpił do nowo ufundowanego klasztoru w Ripon o ścisłej regule benedyktyńskiej i po pięciu latach został wybrany opatem; wkrótce otrzymał też święcenia kapłańskie. Powołany na stolicę biskupią Northumbrii, a następnie także Yorku; w wyniku konfliktu z synem i następcą króla Oswalda, Ekgfridem uwięziony i skazany na wygnanie, na którym przebywał 5 lat, by wreszcie wrócić do Yorku i objąć dawny urząd, a dodatkowo biskupstwo Hexham. Jego zasługą jest rozwój muzyki kościelnej w diecezji York; był jednym z pierwszych, który wprowadził tu tzw. chorał rzymski, a nawet otworzył szkołę, gdzie uczono tej odmiany śpiewu liturgicznego. Wspomnienie - 8 kwietnia.