obejmuje muzykę wysoko rozwiniętych cywilizacyjnie społeczeństw Afryki Płn. i Wsch. oraz folklor muz. środkowych rejonów kontynentu; ze względów geogr., hist. i społ. strefy te jedynie w ograniczonym zakresie oddziaływały na siebie (swoistym zwornikiem między nimi były terytoria ob. Sudanu), stąd też wyraźnie zarysowują się w Afryce dwa obszary kultury muz.: rejon typowo "czarny" (z licznymi elementami autochtonicznymi, prymitywnymi) oraz rejon silnych wpływów obcych: chamickich i arabskich. Na płd. kontynentu wyrazisty folklor muz. tworzą Buszmeni (skala pentatoniczna, rozmaite odmiany wielogłosowości, wykorzystanie łuków jednostrunnych), Pigmeje (wąskoambitusowe melodie, pierwotny kontrapunkt), różne szczepy bantyjskie (trąby z kości słoniowej, szerszy ambitus melodii), Hotentoci (zestawy fletów, bębny pocierane, jednostronne membranofony, instrumenty szarpane); szczególną pozycję zajmuje muzyka "strefy pośredniej" - Sudanu - charakteryzująca się rozwiniętym systemem rytmicznym oraz bogatym instrumentarium (trąby z kłów słoni, rogi, flety bambusowe, piszczałki, liczne idiofony, w tym wielkie ksylofony obsługiwane przez kilku muzyków, rozmaite chordofony: harfy i liry, świadczące o wpływach dalekoazjatyckich i arabskich). Kultury muz. nie mające rdzennie afrykańskiego charakteru rozpowszechnione są szczególnie na płn. kontynentu i mają pochodzenie chamickie, jednak w toku dziejów zostały przyswojone przez "czarne" otoczenie; ich pojawienie się w Afryce nastąpiło ok. 6000 r. p.n.e. (Egipt); znacznie późniejsze są pierwiastki przenoszone przez kulturę fenicką (Kartagina), Etiopczyków i w mniejszym stopniu przez Arabów (od VII w. n.e.). M.a. odznacza się niezwykłą różnorodnością rytmiczną, a także specyficznymi współbrzmieniami (proste postaci wielogłosowości są powszechne wśród rozmaitych ludów na całym kontynencie); temat rytmiczny zastępuje w m. a. temat melodyczny (typowy dla muzyki Zachodu) - nadaje on kształt całemu utworowi, stopniowo narastając, co prowadzi muzyków i słuchaczy do zbiorowej ekstazy. Muzyka rdzennych mieszk. Afryki nie wykazuje podatności na wpływy zewn. (dotyczy to folkloru muz., nie muzyki profesjonalnej, rozwijającej się głównie w RPA, Ghanie, Nigerii, Ugandzie, Tanzanii oraz krajach północnoafrykańskich), wpływa natomiast inspirująco na muzykę zach. (można to obserwować m.in. w "etnicznym" nurcie muzyki rozrywkowej); muzyka potomków afrykańskich niewolników wywiezionych do Ameryki Płn. jedynie w niewielkim stopniu przechowuje pierwiastki rdzennego folkloru muz. kontynentu, tworząc odrębną jednostkę systematyczną.
- muzyka etniczna, 1) muzyka związana często...
- KUBAŃSKA MUZYKA, (muz. 1)
- TANECZNA MUZYKA, rodzaj utworów muz.,...