(sanskr. = dawna mądrość) utwory literatury staroindyjskiej (1. poł. I tys. p.n.e.), uznawane za teksty święte hinduizmu, przypisywane legendarnemu wieszczowi Wiasie; nazwą p. określa się teksty, które nie weszły w skład Wedów; zawierają genealogię bóstw, mity o stworzeniu i końcu świata oraz pochodzeniu rodów królewskich; przepisy prawne i rytuały, spis świąt i zasady kastowe; najbardziej znana jest Bhagawata-Purana, opisująca młodość Kriszny.
PURANY
Literatura obca