Stanisław (ok. 1739-1812)
poeta, pochodził ze średniozamożnej szlachty z okolic Sandomierza; 1756-58 uczeń szkoły kadetów S. Leszczyńskiego w Lunéville, następnie w Paryżu, gdzie w wyniku rozrzutności i upodobania do hazardu stracił cały majątek; ścigany przez wierzycieli zgodził się pełnić rolę agenta i informatora króla S. Augusta w środowisku konfederatów barskich; uczestnik obiadów czwartkowych; zasłynął jako sprawny wierszopis, autor ciętych utworów o wymowie libertyńskiej oraz obscenicznych fraszek i bajek, których nie publikował, a jedynie puszczał w obieg w odpisach; z powodów finansowych popadał w stałe konflikty z dworem, jednak starał się piórem umacniać pozycję króla: o spowodowanie rozbioru Polski oskarżał barzan (Dnia siódmego września), później atakował targowiczan (List do posłów powracających z Grodna), atakował przejawy fanatyzmu religijnego i konserwatywne wizje hist. gloryfikujące naród za wierność katolicyzmowi (Oda na ruinę zakonu jezuitów, nie zachowany poemat Durneis); po śmierci króla mianowany przez Pawła I radcą stanu, sprawował nominalnie kuratelę nad zrabowaną Biblioteką Załuskich; 1802 przeniósł się do Granowa A.J. Czartoryskiego, a 1804 do Tulczyna Sz. Potockiego, gdzie powstał najsławniejszy jego poemat opisowy Sofiówka; choć tworzył utwory o wysokich wartościach, chętnie godził się publikować je pod nazwiskami mało znanych pisarzy epoki, niekiedy wręcz grafomanów (np. znakomitą trawestację Syna marnotrawnego Woltera - jedyną swą próbę dramaturgiczną - ogłosił pod nazwiskiem L. Azarycza); wiele tekstów uległo rozproszeniu i zniszczeniu po śmierci poety.
POTOCKA, ODA, , POLSKA. LITERATURA. OŚWIECENIE, OŚWIECENIE, WIELKA ENCYKLOPEDIA FRANCUSKA
- Trembecki Stanisław, (1739-1812)
- Trembecki Stanisław, (1739-1812)
- Trembecki Stanisław, (ok. 1739-1812)