Nauki społeczne i humanistyka
świętość, pojęcie przeciwstawiane określeniu ; jedna z podstawowych kategorii religioznawstwa, opracowana i spopularyzowana przez R. Otto (w pracy Świętość, 1915); w badaniach religioznawczych idea s. zajęła miejsce idei Boga jako centralnej i wyróżniającej religię; dla Otta s. było aprioryczną kategorią irracjonalnego porządku, inną od wszystkiego co świeckie, tym co zarówno wzbudza trwogę, jak i przyciąga; wobec s. człowiek odczuwa lęk, a zarazem nieodpartą potrzebę, by się do niego zbliżyć (jest tajemnicą groźną i wywołującą zachwyt). Kategorię s. rozwinął M. Eliade, dla którego s. jest manifestacją czegoś "całkiem innego", co objawia się w świecie naturalnym (profanum) i posiada moc przekształcenia każdej rzeczy w świętą (przy pozornej niezmienności).
JONI,
DESAKRALIZACJA,
DUALIZM,
KANADYJSKA SZTUKA,
PROFANUM,
OFIARA
