Reklama

Arystoteles

(384-322 p.n.e.)

ur. się wStagirze (wsch. część Płw. Chalcydyckiego), syn nadwornego lekarza króla Macedonii, w latach 367-347 p.n.e. uczeń wAkademii Platona, później profesor, wAssos w Azji Mniejszej prowadził wykłady z polityki, metafizyki i etyki. W 336 p.n.e. wrócił do Aten i założył tzw. Lykeion (335-323 p.n.e.). Rozważał nad strukturami społ., państwa, opisał ustroje 158 państw-miast (polis) greckich (zachowała się jedna pozycja Ustrój polityczny Aten). Wg A. społeczeństwo dzieli się na niewolników (będących najdoskonalszymi narzędziami) i ludzi wolnych, wśród których wyróżnia: znakomitych - mają bogactwo, przywileje i zaszczyty; stan średni - gwarant wolności izachowania cnót obywatelskich oraz lud - najbiedniejsi. Podstawową organizacją społ. jest rodzina, w której występują trzy rodzaje związków: 1. pan i niewolnik; 2. mąż i żona; 3. ojciec i dzieci. Państwo jako naturalny efekt organizowania się ludzi (zoon politikon), ma zapewniać mieszkańcom dostatek materialny, warunki duchowego rozwoju oraz poczucie bezpieczeństwa. Musi być ono oparte na trzech czynnikach: obradującym (zgromadzenie) - rozstrzyga o sprawach wojny ipokoju, dochodach i wydatkach publicznych; rządzącym - władza wykonawcza, podlega zgromadzeniu; sądzącym - orzeka wyroki zgodnie z prawem i poczuciem sprawiedliwości. A. przeprowadził też klasyfikację ustrojów politycznych (opisanych w dziele Polityka). Za ustrój możliwie najlepszy uznał politeję, który łączy wybrane elementy demokracji i oligarchii z dominacją stanu średniego zapewniającego stabilizację rządów i poszanowanie prawa. Myśl polit. A. wywarła duży wpływ na średniow. myślicieli, w tym zwł. na poglądy Tomasza z Akwinu.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama