(354-430)
święty, filozof i teolog, syn rzym. poganina ichrześcijanki, wykształcony na klasycznych wzorach rzym. i gr., nauczyciel retoryki (sztuki wymowy). W 391 przyjął święcenia kapłańskie, a w 5 lat później został biskupem. W traktacie O państwie Bożym przedstawił swoją koncepcję rzeczywistości społ. Bieg historii wyznacza ciągła walka między "państwem Bożym" a "państwem ziemskim". Pierwsze jest uosobieniem dobra, miłości i sprawiedliwości, a jego przeciwieństwem jest "państwo ziemskie", naznaczone piętnem grzechu pierworodnego. Jest ono przemijające i nietrwałe. Jego celem jest utrzymanie zewnętrznego pokoju, porządku i bezpieczeństwa. Zamieszkujące w nim społ. zobowiązane jest do bezwzględnego posłuszeństwa władcy, nawet gdy jego rządy są despotyczne i niesprawiedliwe. Jednak gdy normy prawa Bożego zostaną przez władcę naruszone, poddani mają prawo do biernego oporu. Tak więc wizja "państwa Bożego" stanowi kryterium oceny każdego państwa. Nieważny jest przy tym sposób sprawowania władzy, ale poczucie wspólnoty z "państwem Bożym". Koncepcja A. otworzyła drogę ideologii papieskiego uniwersalizmu, głoszącej prymat papieża (kościoła) nad wszystkimi władcami świeckimi.
- AURELIUSZ AUGUSTYN,
- AUGUSTYN, Aureliusz Augustyn (354-430)...
- AUGUSTYN, Pochodzenia łacińskiego,...