zasada oparta na założeniu, iż cały aparat państwowy winien być podporządkowany jednemu organowi naczelnemu. Może to być, jak w państwach feudalnych, organ jednoosobowy np. monarcha lub wieloosobowy, zwykle parlament, jako wyraziciel woli ludu. Takie rozwiązanie przewidywała w drodze rewolucji francuskiej np. konstytucja jakobińska z 1793 oraz Komuna Paryska z 1871. W państwach systemu realnego socjalizmu wprawdzie formalnie uznawano nadrzędną pozycję parlamentu, faktycznie jednak j.w.p. umożliwiała sprawowanie władzy partii komunistycznej, której podlegały wszystkie organy państwowe i organizacje społ. Zasada j.w.p. jest charakterystyczna dla państw niedemokratycznych, przeciwstawna koncepcji podziału władz.
jednolitość władzy państwowej
Edukacja obywatelska