(łac. compromissum - coś wzajemnie obiecanego)
ugoda, porozumienie zawarte między stronami konfliktu, polegające na wzajemnych ustępstwach i obopólnym poświęceniu niektórych swoich celów dla osiągnięcia innych. K. pozwala znaleźć sposób rozwiązania danego problemu z uwzględnieniem wymagań drugiego człowieka czy strony przeciwnej. Decyzje uzyskane w drodze k. na ogół nie pozostawiają u spierających się stron poczucia wrogości czy frustracji. K. pozytywnie też wpływa na wzajemne poszanowanie i zaufanie. Jego słabą stroną przy rozwiązywaniu konfliktu jest to, że przeważnie nie prowadzi do najefektywniejszego zrealizowania zamierzonego celu. W wielu wypadkach także żadna ze stron nie jest zadowolona z treści i warunków zawartego k. Bywa też swoistą formą zawieszania konfliktu do czasu korzystnej zmiany warunków np. pozyskania nowych sojuszników. Podstawowymi zasadami kompromisowego rozstrzygania sporów są: brak przymusu, poszanowanie reguł i procedur publicznej dyskusji, uznawanie rozstrzygnięć za wiążące dla obu stron. W systemach demokr. i różnego rodzaju organizacjach k. uważany jest za podstawową metodę regulacji konfliktów społ. i polit., przykładem jest "okrągły stół".
- kompromis, dojść do kompromisu,...
- KOMPROMIS, rozstrzygnięcie sporu...
- kompromis luksemburski, – kompromis, dzięki...