dokument przyjęty przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1966. Polska ratyfikowała go w 1977. Wraz z Międzynarodowym Paktem Praw Obywatelskich i Politycznych stanowił rozwinięcie Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka (1948) - zbioru zasad bez mocy prawnej. Jego artykuły obejmują prawo narodów do samostanowienia i gwarancje równości wszystkich grup wobec stanowionego prawa. Zostało w nim ujęte prawo do pracy, do korzystania ze sprawiedliwych i korzystnych jej warunków (zarobki, wypoczynek, bezpieczeństwo), do tworzenia związków zawod. i ich swobodnej działalności, do zabezpieczenia społ., specjalnej ochrony rodziny, matek, dzieci, do życia na odpowiednim poziomie (wolność od głodu, nędzy), do ochrony zdrowia, do korzystania z nauki (podstawowe bezpłatne i powszechne nauczanie, dostępność średniego, wolność rodziców w wyborze szkół), do udziału w życiu kulturalnym, korzystania z postępu naukowego, ochrony interesów wynikających z twórczości. Strony Paktu są zobowiązane do składania sprawozdań Sekretarzowi Generalnemu ONZ, które je przekazuje Radzie Gospodarczo-Społecznej. Ta z kolei może je przekazać do analizy Komisji Praw Człowieka.
- Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych, dokument przyjęty przez...
- Międzynarodowy System Ochrony Praw Człowieka, ukształtował się po...
- Pakty Praw Człowieka, zob.: Międzynarodowy...