(łac. - umów należy dotrzymywać)
jedna z podst. norm w stosunkach międzynarodowych, potwierdzana w wielu aktach prawa międzynar., począwszy od deklaracji londyńskiej z 1871, Paktu Ligi Narodów, do Karty NZ z 1945 i Deklaracji zasad prawa międzynar. z 1970. W konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów zapisano, że każda umowa jest wiążąca, powinna być wypełniona w dobrej wierze i nie można złamania umowy usprawiedliwiać postanowieniami prawa wewn. Zob. umowa międzynarodowa.
- PACTA SUNT SERVANDA, (łac.) jedna z najstarszych...
- REBUS SIC STANTIBUS, (łac.) zastrzeżenie,...
- UMOWA MIĘDZYNARODOWA, zgodne oświadczenie...