David (1772-1823)
angielski ekonomista, jeden z głównych przedstawicieli szkoły klasycznej w ekonomii politycznej; urodzony w rodzinie Żydów sefardyjskich, w wieku 14 lat rozpoczął pracę u boku ojca na giełdzie londyńskiej, gdzie w krótkim czasie dorobił się znacznego majątku; w wieku 42 lat przeszedł na emeryturę i za sprawą przyjaciela Jamesa Milla zajął się polityką – w latach 1819-23 zasiadał w brytyjskiej Izbie Gmin, gdzie jako rzecznik wolnego handlu występował przeciwko ustawom zbożowym (argumentował, że sztucznie podrażają one ceny żywności) i bulionizmowi; uważany za głównego kontynuatora A. Smitha – w swoim najważniejszym dziele Zasady ekonomii politycznej i opodatkowania (1817) zawarł teorię kosztów komparatywnych tłumaczącą korzyści płynące z międzynarodowej wymiany handlowej; jest także autorem teorii wartości opartej na pracy (w myśl której wartość towaru zależy od ilości pracy włożonej w jego wytworzenie) wykorzystanej później przez K. Marksa, spiżowego prawa płacy oraz teorii podziału dochodu społecznego na zysk (różnica między wartością towaru a wartością pracy), płacę (cena pracy) i rentę gruntową (dochód właściciela ziemskiego).
- BOFILL Ricardo, (ur. 1939)
- GIACCONI Ricardo, (ur. 1931)
- ALFONSIN Raul Ricardo, (ur. 1927)