(1956)
cykl lirycznych wierszy W. Broniewskiego, poświęconych tragicznie zmarłej córce poety. Często porównywany do Trenów J. Kochanowskiego. Pojawiają się w nim motywy typowe dla poezji funeralnej: rozpacz (Brzoza), poczucie pustki, wspomnienie wspólnie przeżytych chwil (Film o Wiśle), pragnienie ujrzenia córki (Moje serce). Zapisowi osobistego dramatu towarzyszy w A. refleksja nad rolą poety. Poczucie obowiązku wobec społeczeństwa prowadzi do deklaracji niepoddawania się rozpaczy i spełnienia powinności (Trumna jesionowa, Obietnica).
- Doktor Anka, .
- Kowalska Anka, (ur. 1932)
- ANKA Paul, (ur. 1941)