(od nazwiska wł. poety L. Ariosta)
tendencja w epice poet., wyrażająca się w stosowaniu ironii, groteski, konstruowaniu urozmaiconych fabuł z elementami fantastyki. W lit. pol. ujawnił się m. in. w Monachomachii I. Krasickiego i Beniowskim J. Słowackiego.
- Ariosto Lodovico, (1474-1533)