"Biblioteka Warszawska. Pismo poświęcone naukom, sztukom i przemysłowi"

mies. nauk.-lit. wyd. w Warszawie w l. 1841-1914, do czasu powstania "Ateneum" jedyne czasopismo nauk.; w okresie międzypowstaniowym stanowiła ważny ośrodek życia nauk. w mieście, organizowała sesje nauk.-lit. z możliwością szerokiego w nich uczestnictwa. Założycielami byli m.in. M. Baliński, L. Potocki, K.W. Wójcicki, a głównymi red. prócz tego ostatniego także A. Szabrański, J. K. Plebański, J. Weyssenhoff. Pismo zawsze bliskie było kołom zachowawczym, w okresie pozytywizmu należało do "starej prasy" i prowadziło dyskusje filoz. z "Przeglądem Tygodniowym". Zasługą "B. W." była publikacja cennych materiałów źródłowych dotyczących historii Polski, w tym szeroko zakrojonych dziejów kultury i lit. W dziale lit. dominowała początkowo poezja, drukowane były m.in. wiersze C. Norwida, w l. 60. publikowano prozę (m.in. powieści J.I. Kraszewskiego), natomiast w l. 70. i 80. dominują przekłady. Współpraca z P. Chmielowskim przyniosła zmiany na lepsze w ogłaszanych recenzjach i rozprawach krytycznolit. Z pismem współprac. m.in. A. Brckner, M. Konopnicka, tu publikowali swoje utwory m.in. H. Sienkiewicz, W. S. Reymont, E. Orzeszkowa.