Reklama

Brzechwa Jan, właśc. J. Lesman

(1900-66)

poeta, prozaik, tłumacz. Ukończył prawo na UW. W l. 1924-39 pracował jako adwokat. Był członkiem Międzynarodowej Komisji Prawa Autorskiego, radcą prawnym ZAIKS, a w l. 1957-62 przewodniczącym jego zarządu. Debiutował w l. 20. jako satyryk, pisał teksty dla kabaretu lit. "Argus". W 20-leciu międzywojennym należał do kręgu Skamandra, publikował w "Wiadomościach Literackich". Pisał refleksyjne i nastrojowe wiersze lir. (Oblicza zmyślone, 1926; Talizmany, 1929; Trzeci krąg, 1932; Piołun i obłok, 1935). Zasłynął gł. jako autor wierszy dla dzieci (m.in. cykle Tańcowała igła z nitką, 1938; Kaczka dziwaczka, 1939; Przygody pchły Szachrajki, 1946). Zrezygnował w nich z tradycyjnego dydaktyzmu na rzecz ludyczności - posługiwał się dowcipem sytuacyjnym i językowym (gra słów, kalambury, paradoksy, purnonsensy, udosłownienia popularnych przysłów i porzekadeł), odwoływał się do dziecięcej wyobraźni. Dużą popularnością cieszy się cykl baśni prozą o panu Kleksie (Akademia pana Kleksa, 1946 - ekr. 1984; Podróże pana Kleksa, 1961; Triumf pana Kleksa, 1965; widowisko Niezwykła przygoda pana Kleksa, 1963). Na twórczość B. dla dorosłych składają się: proza psychol. (Opowiadania drastyczne, 1968), autobiograficzna (Gdy owoc dojrzewa, 1958), utwory lir. (Liryka mego życia, 1968) oraz liczne tłumaczenia z jęz. ros., m.in. utworów A. Puszkina, A. Czechowa i słynnej powieści I. Erenburga Odwilż (1955).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama