Reklama

Czeszko Bohdan

(1923-88)

prozaik i publicysta, w czasie wojny żołnierz GL i AL, uczestnik wielu akcji bojowych (m.in. na Caf Club), w powstaniu warszawskim walczył w batalionie Czwartaków, po wyzwoleniu pracował w milicji i wojsku. Studiował malarstwo w ASP w Warszawie, krótko korespondent "Trybuny Ludu" w Moskwie, później współred. "Przeglądu Kulturalnego" i "Kultury". Debiutował zbiorem opowiadań Początek edukacji (1949), następnie publikuje: Krzewy koralowe (1954), Edukacja niesentymentalna (1958), Makatka z jeleniem (1961), Sygnaturki (1975) i autobiograficzne gawędy Nostalgie mazurskie (1978). Uznanie krytyki przyniosły mu powieści obrazujące trudne doświadczenia okupacyjne i wojenne jego generacji: Pokolenie (1951, ekr. 1954) oraz Tren (1961). Współcz. zjawiska polit. są tematem powieści Przygoda w kolorach (1959), a problemy moralne dominują w utworze Powódź (1975). Cz. publikował również reportaże z podróży (np. Inne miejsca, 1966), felietony krytycznolit., zbiory szkiców wspomnieniowych. Wielokrotnie wyróżniany nagrodami państwowymi.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama