(1909-77)
pisarz, bibliotekarz, edytor, kierownik lit. teatrów, działacz emigracyjny. Właściwym odbiorcą jego twórczości jest młody czytelnik, którego stara się zainteresować historią Polski, ale i staroż. Grecji. W powieściach Światło nad Helladą (1963) i Ocalenie Syrakuz (1966) przybliża ludzi i atmosferę wielkiej myśli filoz. Sokratesa i Platona, czasy rządów Jagiellonów przypomina w Hołdzie pruskim (1964), Błaźnie starego króla (1967) i Wieży Czarnej Księżniczki (1968), o Stefanie Batorym jest Wojenny pan (1973). D. obrazuje w kolejnych tytułach walki powstania listopadowego, a następnie Komuny Paryskiej. Spośród wielu dramatów D. wystawiony był w 1950 r., z doskonałą kreacją Ludwika Solskiego, Kościuszko w Berville.