powieść poet. J. Słowackiego opubl. w t. 1 Poezji (1832), łączy elementy scottowskiego historyzmu (sposób odmalowania czasów Stefana Batorego) ze współcześnie rozumianym patriotyzmem (pojmowanie zdrady narod.). Tytułowy bohater mści się za sąsiedzki zajazd na swoje dobra ułatwiając Tatarom napaść na zamek magnata Sieniawskiego, zabija go, ale wyklęty przez Kościół i osamotniony nie chce żyć z poczuciem winy. Zarys fabuły (ciągu sensacyjnych zdarzeń) łączy narrację odautorską z wypowiedzią naocznego świadka, zawiera też motywy bliskie Mickiewiczowskiemu Konradowi Wallenrodowi.
Jan Bielecki. Powieść narodowa polska oparta na podaniu historycznym
Literatura polska