(ur. 1950)
poeta, prozaik, publicysta. Syn M. Jastruna i M. Buczkówny. Studiował polonistykę. Red. "Tygodnika Kulturalnego" (1974-78), pisma "Res Publica", współtwórca i red. naczelny "Wezwania" ( drugi obieg). Dyrektor Instytutu Polskiego w Sztokholmie (1989-94). Pod pseud. Witold Charłamp ogłaszał w paryskiej "Kulturze" eseje Dziennik zewnętrzny, a pod pseud. Smecz cykl felietonów Z ukosa. Laureat nagród PEN Clubu im. R. Gravesa, "Solidarności" za poezję stanu wojennego, Fundacji im. Kościelskich, dziennikarzy niezależnych im. A. Słonimskiego, paryskiej "Kultury" im. Hertza. Debiutował w prasie w 1973 r. I t. wierszy (Bez usprawiedliwienia) wydał w 1978 r. Potem ukazały się: Promienie błędnego koła (1980), Na skrzyżowaniu Azji i Europy (1982), Węzeł polski (1984), Kropla, kropla (1985), Obok siebie (1989), 42 wiersze (1989). W pierwszych tomikach wyrażał własne doświadczenia z okresu stanu wojennego. T. Obok siebie przyniósł bardziej uniwersalną refleksję zarówno egzystencjalną, jak i historiozoficzną. J. jest także autorem zbioru reportaży W złotej klatce. Notatnik amerykański (1988), scenariuszy filmowych i książek dla dzieci.
- Jastrun Tomasz, (ur. 1950)
- JASTRUN, Tomasz (ur. 1950)
- JASTRUN, ( Chrysanthemum leucanthemum...