Reklama

Jerzyna Zbigniew

(ur. 1938)

poeta, krytyk, autor słuchowisk radiowych i widowisk telewizyjnych. Debiutował w 1957 r. na łamach "Nowej Kultury", gdzie zamieścił wiersze Cyrk i Sprawy nie mające końca. Od tego czasu datuje się współpraca J. z większością krajowych tytułów lit.-kulturalnych. Jego tomiki poezji to m.in. Lokacje (1963), Coraz słodszy piołun (1970), Modlitwa do powagi (1974), Erotyki (1976), Wiersze wybrane (1980), Moment przesilenia (1988). Rozważania o poezji zawarł w opowiadaniu Wędrówka w słowie (1988); Nonsensy i używki (1992) to zbiór współcz. anegdot z kręgów artystycznych. Trwająca od 1968 r. współpraca z mediami zaowocowała wieloma słuchowiskami radiowymi i widowiskami telewizyjnymi, np. Kolęda (radio, 1968), Z ruin powstała (TV, 1970), Opętany przez muzy (radio, 1975), Tryptyk warszawski (TV, 1975), Odejście poety (radio, 1981).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama