(1772-80)
sielanka F. Karpińskiego ukazująca tytułową parę zakochanych w sobie bohaterów na tle pięknej przyrody. Autor próbuje dokonać analizy psychiki zakochanych, przedstawić przeżycia wewn. uświadamiając wpływ miłości na zachowanie człowieka. Przybyła na umówione spotkanie "pod jaworem" Laura nie zastaje ukochanego, podejrzewa zdradę z inną pasterką Dorydą, w rozpaczy niszczy wieniec i rozbija koszyk. Obserwujący ją z ukrycia Filon przekonuje się o sile uczucia, ujawnia swoją obecność, zapewnia o miłości i doprowadza do pojednania. Indywidualizacja podmiotu lir., realizm tła zdarzeń, potoczny język są wyraźnym sygnałem przełamywania konwencji gatunku sielanki klasycystyczno-rokokowej i realizują założenia sentymentalizmu.
- Laura i Filon, wiersz M. Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej...
- LAURA, Skrócona forma imienia...
- Karpiński Franciszek, (1741-1825)