(1886-1947)
historyk lit., oświaty i kultury. Studiował na Uniw. Lwowskim, potem pracował jako nauczyciel gimnazjalny. Od 1924 r. prof. Uniw. Lwowskiego (w czasie II wojny Uniwersytetu im. I. Franki) - wykładał lit. staropol. Współpracował z Ossolineum, w l. 1925-27 był jego kierownikiem lit. Członek komitetu redakcyjnego "Pamiętnika Literackiego" (1925-37), red. naczelny Encyklopedii wychowania (1935-39), członek PAU (1929, 1946), współzałoż. Tow. Przyjaciół Ossolineum we Wrocławiu (1946). Interesował się zwł. twórczością J. Kochanowskiego (studia o Fraszkach i Trenach), pisał też o Sz. Szymonowicu, I. Krasickim, A. Mickiewiczu i J. Słowackim. Wydał 2 antologie: Polskie pieśni wojenne (1916) i Polskie serce (1917, opowiadania). Dużą popularność zyskały wyd. pośmiertnie Wspomnienia ossolińskie (1948) i Złote piaski (1957) - opowiadania o latach szkolnych i uniwersyteckich.