(1907-75)
z wykształcenia prawnik, dziennikarz, żołnierz i członek najwyższych władz AK (pracownik Biura Informacji i Propagandy Komendy Gł.), więziony w l. 1945-56 pod zarzutem zdrady narod. i współpracy z gestapo, skazany na karę śmierci w 1952 (po 2 latach wyrok zamieniony na dożywocie), zrehabilitowany w 1956. Od marca do listopada 1949 osadzony we wspólnej celi z gestapowskim katem warszawskiego getta J. Stroopem oraz niem. oficerem G. Schielkem. Rozmowy ze zbrodniarzem stały się dla M. inspiracją do publicyst. ich zapisu, drukowanego później w "Polityce" i "Odrze". Książkowe wydanie Rozmów z katem ukazało się już po śmierci autora w 1977 r., w tym też roku była premiera adaptacji scenicznej w reż. A. Wajdy. Opowieść dokumentalna, w której narrator jest świadkiem prezentującym sposób myślenia i mówienia Stroopa oraz komentatorem uwarunkowań hist., służy próbie rekonstrukcji mechanizmów kształtowania się postaw zbrodniarzy systemu totalitarnego.