(1621-93)
poeta, wybitny przedstawiciel baroku. Po wielu latach pracy w dyplomacji w 1683 r. został przed sejmem oskarżony o zdradę, uszedł do Francji, gdzie przyjął nazwisko de Chateauvillain. Miłosne liryki i utwory o tematyce towarzyskiej zebrane zostały w dwa najbardziej znane tomy: Kanikuła albo psia gwiazda (1647) i Lutnia (1661). M. jest także autorem Fraszek (ok. 1645) i wiersza rel. Pokuta w kwartanie (1652). Ważną pozycją w jego dorobku twórczym są przekłady większych całości: np. komedii pasterskiej T. Tassa Amintas (1650), fragmentu Adone G. Marina pt. Psyche (ok. 1661), a przede wszystkim dramatu Cyd albo Roderyk P. Corneille'a (ok. 1660). Lekkie i błyskotliwe wiersze o tematyce miłosnej i towarzyskiej były rezultatem znajomości reguł współczesnych autorowi szkół poetyckich, zwł. inspiracyjnego wpływu marinizmu.