(ok. 1628-89)
poeta, arianin. Od 1648 r. w służbie hetmana litewskiego J. Radziwiłła, uczestnik bitwy pod Beresteczkiem (1651) i walk ze Szwedami. Rezydent Radziwiłłów przy królu Janie Kazimierzu, z jego nadania miecznik mozyrski. Twórczość M. to głównie liryki: Pieśń w ucisku (1671), przejmujące świadectwo niedoli arian wygnanych dekretem królewskim (on sam od 1660 r. osiadł w Prusach); Sławna wiktoryja nad Turkami (1674), pean na cześć zwycięstwa pod Chocimiem w 1673; Wiersze polskie (1675) - zbiór zamieszczony w Wirydarzu poetyckim J. T. Trembeckiego zapoczątkowany rękopisem Muza domowa (1676-84) z późniejszymi uzupełnieniami. Ideologia ariańska w połączeniu z przeżyciami z lat wojny pozwoliła ukazać wyjątkowo destrukcyjny i nieludzki jej charakter. Patriotyzm i żołnierski trud, potrzeba wolności sumienia i marzenia o spokojnym bycie, refleksje i idee, te wątki umiejętnie zespolone w dobrym stylu stanowiły o wartości poezji M.
- Morsztyn Zbigniew, (ok. 1627-89)
- MORSZTYN, Zbigniew (1628-89)
- MORSZTYN, Hieronim Jarosz (1581-1626)...