(1958)
powieść S. Dygata, w której powraca znany w twórczości tego autora motyw ucieczki od nudy i szarości powszedniej, w tym wypadku w naiwnie idealizowany świat luksusu. Narrator spotyka w pociągu nieudacznika Henryka Szalaja, a prowadzona rozmowa staje się sposobnością do powrotu w przeszłość, dzieciństwo, czas odrzucanych uczuć, podróży, różnych zbiegów życiowych okoliczności. P. tylko pozornie wydaje się trochę nierealną i groteskową historią spełnionych marzeń drobnego urzędnika, któremu udało się wyjechać do Włoch. Właściwie jest to rodzaj przypowieści o właściwościach ludzkiej natury, uświadomienie, że człowiek nigdy nie potrafi przestać być sobą, ponieważ zewnętrzne okoliczności nie zmienią naszego "ja", kpimy z losu, a on wzajemnie kpi z nas.
- podróż, wybrać się w podróż,...
- PODRÓŻ, Jeśli przyśni ci się,...
- podróż donikąd, ‘mapa’