(1973)
powieść H. Auderskiej, której bohaterem i narratorem jest chłop poleski Szymon Drozda z Moroczy, po kampanii wrześniowej deportowany na Syberię, wracający do Polski jako żołnierz I Armii WP. Zdarzenia przywołane przez bohatera po wielu latach, już w powojennej rzeczywistości osadnika nad Odrą niezwykle sugestywnie oddają tęsknotę za urokiem Polesia, pięknem tamtejszej przyrody. Autentyzm tej relacji o przeżyciach i odczuciach uwiarygodnia język narratora stylizowany na poleszucką gwarę. Druga część opowieści Szymona zatytułowana została Babie lato (1974) i dotyczy wypadków dziejących się po przekroczeniu Bugu: walk nad Wisłą, zdobywania Berlina i osadnictwa nad Odrą, a przede wszystkim wrastania w nowe miejsce i czasy. Problemy codzienne wielonarodowej społeczności, często sprawy banalne zajmują miejsce pierwszoplanowe, zdarzenia polit. toczą się gdzieś w oddali, choć całość w dość oczywisty sposób obrazuje formowanie się obywatelskiego myślenia.
- AUDERSKA Halina, (1904-2000)
- Auderska Halina, (ur. 1904)
- Auderska Halina, (1904-2000)