motyw - Rozmowa mistrza Polikarpa ze Śmiercią: nawiązanie do średniow. obrazów danse macabre, które przedstawiały śmierć prowadzącą w tanecznym korowodzie ludzi różnych stanów; Pieśń świętojańska o Sobótce J. Kochanowskiego: jedną z form świętowania pogańskiego obrzędu nocy św. Jana był taniec, dla Panien II i III jest on radością lub pretekstem do snucia refleksji nad ludzką naturą; Dziady cz. III A. Mickiewicza: bal w sc. VIII, uczestnicy stanowią przekrój społeczeństwa Polaków zbuntowanych i lojalnych wobec zaborcy; Pan Tadeusz A. Mickiewicza: ostatni polonez poprzedzający wymarsz wojsk napoleońskich staje się symbolem odchodzącej tradycji i wkraczania w nową epokę; Wesele S. Wyspiańskiego: satyrą na chłopomanię jest taniec Pana Młodego z Panną Młodą, natomiast taniec chocholi jest symbolem niezdolności Polaków do jakiegokolwiek działania; Walc Cz. Miłosza: zestawienie świata zabawy i apokalipsy, tancerka pochłonięta zabawą nie umie dostrzec katastroficznej wizji; Sur le pont d'Avignon K. K. Baczyńskiego: przedwojenny beztroski świat już nie wróci; Popiół i diament J. Andrzejewskiego: uczestnicy bankietu na cześć nowych władz tańczą nad ranem poloneza, zapominając o różnicach światopoglądowych i polit., fałszywe dźwięki melodii pozornie łączą zdezorientowanych w nowej rzeczywistości; Tango S. Mrożka: taniec zamyka dramat, gdy Edek kroczy wspólnie z Eugeniuszem, w nowej rzeczywistości dominować będzie prymityw, a rytm nada najbardziej banalna melodia; Tango triste E. Stachury: rytuał oznaczający cierpienie, na które świadomie godzi się bohater.
taniec
Literatura polska