(1865- 1940)
poeta. Propagował idee dekadentyzmu, czemu dał wyraz w cyklu Poezje (1891-1924). Liryka T. pozostająca pod wpływem impresjonizmu, potwierdzająca hasło "sztuka dla sztuki", w mistrzowski sposób wyraża stany psychiczne, zmysłowe skojarzenia i odcienie erotyki. Nowością były także impresjonistyczne pejzaże tatrzańskie, obrazy z życia ludu góralskiego, m.in. Listy Hanusi, Pieśń o Jaśku zbójniku, z plastyczną wyrazistością przekazywane wizje artyst. i wrażenia słuchowe, np. elegia Anioł Pański. W serii II i III Poezji (1894, 1898) pojawiły się wiersze o tematyce antycznej, opisy wł. podróży z malarsko przedstawionymi pejzażami morskimi. Autor opowiadania Ksiądz Piotr (1895) i opowieści Na skalnym Podhalu (1903-10) pisanych góralską gwarą, po latach uznanych za arcydzieło. Powieści hist.-podaniowa Legenda Tatr (1912) i hist. z czasów napoleońskich Koniec epopei (t. 1-4, 1913-17), jak również dramaty, m.in. Zawisza Czarny (1910) i Judasz (1917), nie znalazły uznania.
- PRZERWA-TETMAJER, Kazimierz
- TETMAJER PRZERWA, Kazimierz (1865-1940)...
- PRZERWA-TETMAJER, Włodzimierz