(mit. gr.) syn Eola i Enarety, legendarny zał. i władca Efyry (później Koryntu), inicjator igrzysk istmijskich; chciwy i przebiegły, w wyniku czego udało mu się powrócić na ziemię z Hadesu; za oszukiwanie bogów i ludzi Zeus skazał go po śmierci na toczenie pod górę głazu, który wciąż opadał na dół (stąd "syzyfowa praca").
BELLEROFONT, MELIKERTES, PODZIEMIA, GLAUKOS
- Syzyf, w mit. gr. syn Ajolosa,...
- Tartar, w mit. gr. (za poematami...
- GÓREC-ROSIŃSKI, Jan (ur. 1920)