koncepcja filoz. i psychologiczna tłumacząca wszystkie złożone zjawiska psych. przez redukcję do prostych elementów, wrażeń i wyobrażeń, najczęściej o podłożu zmysłowym, które wiążą się zgodnie z prawami asocjacji; ilość i natura tych praw jest rozmaita w różnych kierunkach a.; doktryna szczególnie popularna w 2. połowie XIX w. (W. Wundt, H. Ebbinghaus, E.B. Titchener, A. Ribot); behawioryści termin a. zastąpili pojęciem bodźca; jego powiązanie z reakcją jest dla nich podstawowym mechanizmem uczenia się.
- nadrealizm, (surrealizm)
- DAWID, Pochodzenia hebrajskiego,...