(polit. 1)
udzielenie schronienia cudzoziemcowi narażonemu w swoim państwie ze względów rasowych lub światopoglądowych na represje; od 1948 na mocy Karty Praw Człowieka uchwalonej przez Zgromadzenie Ogólne NZ każdy ma prawo ubiegania się o a., jeśli jest prześladowany we własnym kraju (nie obejmuje to osób ściganych za zbrodnie pospolite i przestępstwa).