(log.)
rezultat czynności dowodzenia; skończony ciąg zdań, z których każde jest albo już jakimś zdaniem uznanym za prawdziwe, albo wynika, zgodnie z przyjętymi regułami, ze zdań w tym ciągu wcześniejszych; ostatnie ze zdań tego ciągu jest twierdzeniem dowodzonym; wyróżnia się m.in. d. nie wprost oraz d. wprost.