(język.)
relacja wiążąca dwie lub więcej par jednostek danego poziomu języka - termin stosowany gł. w fonologii (przykładowo: korelacja dźwięczności to zbiór fonemów uporządkowanych w pary na zasadzie opozycji dźwięczne-bezdźwięczne; b-p, d-t, g-k, z-s).