Willard Van Orman (1908-2000)
filozof i logik amer., prof. Harvardu; w latach 30. jako stypendysta przebywał w Warszawie, gdzie uczęszczając na wykłady Łukasiewicza, Leśniewskiego i Tarskiego zapoznał się z najnowszymi osiągnięciami logiki. Odrzucając podział na zdania analityczne (o faktach) i syntetyczne: redukcja naszej wiedzy do zdań o faktach, której domagają się neopozytywiści, jest niepotrzebnym dogmatem, zdania bowiem nie są sprawdzane i podważane każde z osobna; nauka sprawdzana jest jako całość, a o tym, które z jej twierdzeń składowych odrzucamy w przypadku konfliktu z doświadczeniem, decydują w istocie względy pragmatyczne (neopragmatyzm). Nadto tzw. teoria niezdeterminowanego przekładu (zdanie sformułowane w jednym języku można oddać wiernie za pomocą wielu różnych zdań innego języka). Prace Q. wywoływały zawsze ożywione dyskusje; Z punktu widzenia logiki, Logika matematyczna, Filozofia logiki, Różności, Słownik prawie filozoficzny, Na tropach prawdy.