zgodnie z tradycją arystotelesowską przez s. rozumie się to, czemu z istoty należy się istnienie w sobie, a nie w czymś innym, jako podłożu; w Metafizyce Arystoteles określił s. jako pierwszą kategorię bytu: "to, co istnieje przed wszystkimi innymi i co nie jest własnością niczego, lecz po prostu istnieje"; dwa zasadnicze warunki bycia s. to samodzielność w bytowaniu i tożsamość (niezmienność); Arystoteles rozróżniał tzw. s. pierwszą - samodzielnie istniejący byt konkretny z wszystkimi przynależnymi mu przypadłościami (np. konkretny Jan Nowak) i s. drugą, czyli gatunki i rodzaje tych pierwszych (człowiek jako gatunek, do którego należy Jan Nowak). Współcześnie filozofia najczęściej zawęża znaczenie kategorii s. do substratu lub materialnego podłoża istnienia.
- substancja, podać skład chemiczny...
- SUBSTANCJA, (chem.)
- SUBSTANCJA WZORCOWA, substancja podstawowa...