termin stosowany w gramatyce transformacyjnej (zwł. w USA); uznaje za cel badań wydzielenie i klasyfikację różnych rodzajów jednostek językowych; w tym ujęciu wszystkie elementy istotne dla danej jednostki językowej (fonemu, morfemu i in.) oraz jej zaszeregowanie można ustalić na podstawie cech formalnych (w skrajnej wersji - tylko dźwiękowych) współwystępujących z daną jednostką w aktualnych wypowiedziach; podstawową rolę przypisuje się kryteriom dystrybucyjnym.
TAKSONOMICZNE JĘZYKOZNAWSTWO
Nauki społeczne i humanistyka