Christian (1679-1754)
filozof niem. ur. we Wrocławiu, prof. uniw. w Marburgu i Halle; uczeń Leibniza, którego filozofię usystematyzował w logicznej i bardzo jasnej formie (dzięki czemu "leibnizowsko-wolffowska" filozofia panowała niepodzielnie na uniw. niem. w XVIII w., a uczniowie W. zajmowali niemal wszystkie katedry); zinterpretował filozofię L. w duchu czystego racjonalizmu, czym spłycił system Leibniza, ale równocześnie stymulował racjonalistyczne wątki niem. oświecenia; wpłynął na I. Kanta. Gł. dzieła Logica, Ontologia, Theologia rationalis, Ethica.